Herşeyim,
Varı yoğu nasıl tabir edilirse o an için
Öyleyim işte.
Sevinç , mutluluk nasıl dalya derse hoş seda içinde , ben kendimin suretiyim
Gölgem gibi, gece gündüz seyrinde. Kibir yok etmeden sevgiyi, kabir azabı bekler silik bir yüz olur ayna önünde.
Kıstas alınır dört mevsim bir yerde, şehirlerde…. Her yağmur farklı konuk olur bir içimlik aşk deminde. Her kar aynı beyazda durur. Kiminde yılların yorgunluğunu ağırlar bedende; kiminde yıllara aldırmaz hep aynı dağlarda bekler kendi renginde.
Zor zanaat sevdayı işlemek hep aynı seherde. ilmik, ilmik tek bir örgü gönülde.
Mutluysam, ben herşeyim demek.
Hüzünlerin bulamaç olduğu vakitler
kayıplar kararsız davranır
istek nedensiz solunur
karar neden ? “siz ” ekini alır bilmiyorum.
Baki bir huzur son durakda sürünür, zaafdır bu
herkesde heryerde görünür.
Dilersiniz mutluluğu silersiniz bir kalemde. Bakarsınız vakitin geç olduğu zamanlar çoğul olmuş tedirgin bir saat. Gurur af sınırında beklerken sevdayı.
Sevmek sevilmek ince bir çizgi, yüreğin koridorlarını belirleyen. Ömrü kısa olan çiçeklerle yaz olmaz, aşk ve sen ekilirsin gönül bahçelerine.
Herşeyi bir yana bırakalım,
başa çıkılamaz bir halde
baş’ a çıkamıyorsam yaşamla.
Mutsuzsam o vakit,
Ben hiçbirşeyim demek.
Hiçler
bir şey olsa gerek.
Herşeyim
Hiçbirşeyim Mutluluk hazan mevsiminde zamansız ( garip ) bir dönek.
