Söz ola düşleyen mevsimlerin ardına.
Acı içinde kıvranır ağacın yaprakları
rüzgarın azizliğinde.
Kurudu dünler,
kaybolan yüzlerin safında.
Günlerin saflığında.
Beride pişmanlığın izlerinde gölgeler,
silindiğinde aynada kalan zamanın külleri.
Beklemek ,
yılların hazanla sevinci karıştırdığı sönmeyen bir ateş.
Kapı aralığındaki yalnız belirti…
